به گزارش خبرگزاری مهر، نشریه "دی سایت" در تحلیلی درباره تحولات جهان عرب نوشت : انقلابهای عربی پیروز خواهند شد. البته مبارزه برای آزادی و دموکراسی می تواند دهه ها به طول بینجامد.
نویسنده در ادامه خودسوزی جوان تونسی در اعتراض به شرایط بد کشورش را جرقه ای برای شروع انقلابهای گسترده در تونس و دیگر کشورهای عربی دانست و نوشت : در ماههای اخیر انقلاب ملتها، جهان عرب را به لرزه در آورده است.
بهار عربی به دلیل محرومیتهای بی شمار از جمله بیکاری، دستمزدهای پایین و حتی کمبود آب و یاس و دلسردی از سیاست در جهان عرب گسترش یافته است . افراد احساس می کنند ارزش آنها از بین رفته و تحقیر شده و مورد سوءاستفاده قرار گرفته اند.
در ادامه این مطلب آمده است : این انقلابها در کشورهای مختلف عربی و به صورتهای متفاوت و البته به خوبی پیش می روند. روابط بین دولت و شهروندان در کشورهای مختلف عربی متفاوت است . وضعیت تاریخی، روابط اجتماعی و فرهنگی و میزان مشروعیت رژیمها و درخواستهای اعتراض کنندگان با هم فرق دارد.
نویسنده در ادامه خاطر نشان کرد : در دو کشور تونس و مصر رژیمهای دیکتاتوری سقوط کرده اند و در هر دو کشور تلاشهایی وجود دارد تا بی عدالتی های گذشته جبران شده و مسئولان مورد بازخواست قرار گیرند. در لیبی و بحرین نیز حکومتها راه کشتار و دستگیر کردن مخالفان را در پیش گرفته اند. حکومت یمن نیز سعی می کند از یک طرف اعتراضات را متوقف کند و همزمان با معترضان درباره راه حلهای ممکن به مذاکره می نشیند.
در مغرب ، اردن، الجزایر و عربستان سعودی نیز حاکمان سعی می کنند نارضایتی ملتهایشان را با روشهایی از قبیل هدیه های پولی و مذاکرات سیاسی آرام کنند.
به این ترتیب مخلوطی از فقر و بی توجهی های حاکمان عرب به شرافت انسانها در جهان عرب، موجی از اعتراضات را به وجود آورده است.
نویسنده در بخش دیگری از این مطلب خاطر نشان کرد: گسترش سریع و فشرده اعتراضات در جهان عرب نشان داد که انقلابهای مردمی و ملی و گسترش آن در منطقه را به هیچ وجه نمی توان با خشونت متوقف کرد. از هم پاشیده شدن شوروی یک نمونه روشنی از این واقعیت است. جهان عرب نیز مانند شوروی سابق گروهی از کشورهای مختلف است که شهروندان آن از سوءاستفاده های قدرتهای سیاسی در آن خشمگین هستند.
نویسنده در ادامه با تاکید بر اینکه رژیمهای دیکتاتوری در یمن و لیبی نیز نمی توانند بیشتر از این دوام داشته باشند و سقوط خواهند کرد نوشت : البته، تونس، مصر و دیگر کشورهای آزاد شده عرب سالها زمان نیاز دارند تا یک سیستم دموکراتیک را راه اندازی کنند که این سیستمها هم با یکدیگر متفاوت خواهند بود.
مهمتر از برگزاری یک انتخابات آزاد، شکل گیری یک قانون اساسی مشروع و منطقی در این کشورها خواهد بود که مورد حمایت یک دستگاه حقوقی غیر وابسته باشد.
نویسنده در بخش دیگری از این مطلب خاطر نشان کرد: کشورهای عربی برای اینکه نظم قدیم را جایگزین نظم جدید کنند با چند چالش اساسی روبرو هستند. یکی اینکه باید امنیت را در کشور برقرار کنند، پیشرفتهای اقتصادی را دنبال کنند و به یک سیستم دموکراتیک جنبه قانونی دهند و اجازه ندهند انتظارات بیش از حد و دلسردیهای افراد بار دیگر سیستم استبدادی سابق را بر کشورشان حکمفرما کند.
نویسنده در بخش دیگری از این مطلب اعلام کرد موفقیتها با قدمهای کوچک به دست می آیند بنابراین حرکتهای دموکراسی در جهان عرب برای کسب موفقیت به زمان نیاز دارد ممکن است حتی دهه ها به طول بینجامد که البته در برخی کشورها این روند سرعت بیشتری خواهد داشت.
در جهان عرب حدود 350 میلیون عرب زندگی می کنند که از آنها حداقل 300 میلیون نفر احساس جوان تونسی را دارند که دست به خودسوزی زد.
نویسنده در پایان با اشاره به مسیر پر پیچ و خمی که انقلابهای عربی در پیش دارند، نوشت : اما بهار انقلابهای عربی سرانجام ثمر خواهد داد. چرا که حسرت انسانها برای آزادی قوی تر و قدرتمندتر از هر ابزار نظامی است.
نظر شما